nie mówiła. Miasto przemieniło się w obóz warowny. Na mieszkańców nałożono nowe prawa, takie jak zakaz wychodzenia z domów po zmroku, przydziały żywności, obowiązek pracy dla armii. Niektórym ludziom szybko przeszła radość z pierwszego zwycięstwa, minął gniew obudzony na Placu Sędziów. Kiedy przyszło opamiętanie, ujrzeli, co może przynieść ta wojna - krew i pożogę, morderczą walkę i okrutną zemstę. Wielu zamożnych daborczyków - kupców, rzemieślników, urzędników - nie zaciągnęło się do powstańczego wojska. Każdy taki człowiek płacić jednak musiał duży podatek i oddać pod rozkazy Pazura swoich rabów. Właśnie owi niewolnicy wchodzili w skład oddziałów zasypujących fosę. Padali gęsto, ale zaraz zastępowali ich nowi