szeroko skrzydełka, puszących się, mizdrzących. Falujący przelot sroki, nagłe opadanie... Koła zataczane przez jastrzębia w zawrotnej przestrzeni, powtarzane, przemieszczane, ześlizgujące się z wysokości. A szybkość jaskółek? A miłość, wszędzie, wszędzie miłość? <br> Czy już rozumiesz, że wszystko to było tańcem, że tańcem jest całe istnienie, każdy ożywiony byt, w którym płynie krew lub sok, ponaglany ciepłem słońca, siłą księżyca, uderzeniami serca?<br> Przez karłowate krzewy przezierały szare, srebrzyste i białe pióra, falujące skrzydła, czarne i czerwone nogi odrywające się i uderzające o brzeg. Linią, szeregiem, korowodem, wyprzedzając się, okrążając, w pochyleniu, w rozkolebaniu, w uniesieniu.<br> Opętane tańcem żurawie, czaple, bociany, gęsi... Z nastroszonymi