cię już dłuższy czas - podjął <br>mężczyzna.<br><br>Las był jeszcze za daleko, aby rzucić się do ucieczki <br>nie zwracając na siebie uwagi zbyt wielu ludzi.<br><br>- I odkryłem - mówił loki - że jest <br>coś dziwnego w twoim zachowaniu się. Nie zaprzeczaj - dotknął <br>przelotnie jego ramienia - z pewnością zachowujesz się <br>nienaturalnie.<br><br>Awaru słuchał uważnie, krocząc z wolna w pobliże <br>lasu. Schylił się, aby zerwać wyrośnięte źdźbło <br>trawy i rzucić przy tym szybkie spojrzenie do tyłu. Nikt <br>nie szedł za nimi.<br><br>- Sądzę - rzekł loki - że zaraz zechcesz <br>mnie opuścić.<br><br>- Ja? - udał zdziwienie Awaru. Przestał się <br>już uśmiechać, włożył w zęby zerwaną <br>trawkę, zmrużył oczy. - Powiedz mi