z odrętwienia.<br> - Tam na dziedzińcu milicja - wybąkał. - Chciałem was ostrzec.<br>Z boku błysnęła druga latarka i naraz zrobiło się jasno. Światło odbite od ociekających wodą murów rozpłynęło się, wydobywając z mroku dwie postacie. Ich wydłużone cienie zachwiały się na ścianach<br>Człowiek, trzymający go mocno za ramię, odsunął się o pół kroku, chcąc lepiej przyjrzeć się jego twarzy &lt;page nr=71&gt;<br> - Kto ty właściwie jesteś?<br> - Ja? - wybełkotał chłopiec. - Paragon!<br>To jedno słowo rozładowało napięcie. Człowiek z latarką puścił chłopca i roześmiał się nieoczekiwanie.<br> - Paragon? Jaki paragon?<br> - Tak mnie chłopcy nazywają - wyjaśnił Maniuś pospiesznie.<br>Dopiero teraz odważył się podnieść głowę i spojrzeć na tajemniczych przeciwników. Z