jest na nieustanną pogoń za swoim Oblubieńcem-Chrystusem lub też na rozpaczliwą ucieczkę przed Jego gniewem:<br>&lt;gap&gt;<br>Morsztyn, który był poetą gorączkowego ruchu, stawania się rzeczy, metamorfoz bytu, stopniuje czasowniki pędu:<br>&lt;gap&gt;<br>Oblubieniec pędzi jak jeleń, leci jak orzeł, za nim zaś szybuje miłość z prędkością ciśniętej w "zaświat" piłki, odbitego przez kryształ słonecznego promienia. Zabójczy lot miłości to zresztą stały motyw barokowej epiki miłosnej. Oto na przykład opis z anonimowego polskiego Adona:<br>&lt;gap&gt;<br>Podobną szybkość ma myśl ludzka u Zbigniewa Morsztyna:<br>&lt;gap&gt;<br>Życie jako nieustanna ucieczka od pokus, obłędny wyścig do nieznanej mety (zbawienia? potępienia? nicości?), prowokuje skojarzenia mitologiczne. Chodzi tu przede wszystkim o