znany z krytycyzmu profesor filozofii w Uniwersytecie <name type="place">Notre Dame</>, odpowiedział mi lakonicznie: "<q>słuchając go przekonałem się, że postmodernista to taki osobnik, który musi przemawiać przynajmniej pół godziny, by przekazać swym słuchaczom informację, iż trawa jest jednak zielona</>". Istnieje wiele nurtów postmodernizmu. W odniesieniu do niektórych jego przedstawicieli ostatnia opinia byłaby krzywdząca. Wiele autorytetów ceni postmodernistyczne wpływy w literaturze czy krytyce artystycznej. Równocześnie jednak wielu recenzentów powtarza ocenę, którą sformułował urugwajski profesor <name type="person">Alberto Ferre</>. Wyodrębniając trzy grupy szczególnie skłonne do fascynacji postmodernizmem, na pierwszym miejscu wymienia on "sfrustrowanych marksistów". Kiedy legł w gruzach ich świat optymistycznej wiary w nieskomplikowane, idealne społeczeństwo, względnie