za pomocą form bardziej jednoznacznych niż literatura. Miał bowiem za sobą znakomity trening dyskursywnego myślenia. W 1905 r. minęło dokładnie dziesięć lat od jego doktoratu z dziedziny ichtiologii, a prawie równocześnie z pierwszymi pracami literackimi publikował artykuły z dziedziny nauk przyrodniczych. Jako pisarz był oczywiście modernistą, ale proszę pamiętać, że kształcił się w szkole pozytywizmu. Ważne jest przecież to, że mając takie przygotowanie mógłby pisać zupełnie inne teksty. Wybrał jednak pisanie powieści, a więc rolę artysty, który wypowiada się za pomocą konstrukcji wieloznacznych i symbolicznych. Apelował więc świadomie do takiego partnera dialogu, który potrafi być aktywnym czytelnikiem jego utworów. Słowem, zrezygnował