Pisarzy&lt;/&gt;, wydawcą organu związkowego &lt;name type="tit"&gt;"Linkskurve"&lt;/&gt; i militarno-politycznego czasopisma &lt;gap&gt;, potem więźniem hitlerowskim, zbiegłym do Szwajcarii, komendantem batalionu &lt;name type="person"&gt;Thälmanna&lt;/&gt; i szefem sztabu XI. Brygady Międzynarodowej w wojnie domowej w Hiszpanii, dyrektorem szkoły oficerów Armii Ludowej w &lt;name type="place"&gt;Cambrils&lt;/&gt;, emigrantem w Meksyku, by stamtąd w 1947 powrócić do Drezna, gdzie objął kierownictwo instytutu kulturalno - naukowego i został profesorem antropologii.<br> Mógł zostać wyłącznie uczonym. Ale dość wcześnie dostrzegł również i pułapki przekazywanej mu wiedzy. W książce obrachunkowe &lt;name type="tit"&gt;"Adel &lt;gap&gt;"&lt;/&gt; pisze:<br> &lt;q&gt;"Profesorowie gimnazjum z grubymi brzuchami i zwisającymi wąsami zanudzali nas niemieckimi czynami bohaterskimi w rocznicę urodzin króla lub bitwy pod Wiedniem. poza tym opowiadali nam i