spotykane plecione pojazdy. Niektóre sanie były ozdobione rzeźbami lub malunkami. Na tę okazję wyciągnięto też &lt;dialect&gt;kumoterki&lt;/&gt; - maleńkie sanie, którymi przed laty &lt;dialect&gt;krzestni&lt;/&gt; czyli kumotrzy wieźli dziecko do chrztu. Niekiedy gazdowie jeździli nimi podczas karnawału do krewnych i znajomych, albo na jarmarki do Miasta. &lt;dialect&gt;Kumoterki&lt;/&gt; mają tylko dwa miejsca, właśnie dla kumoszki i kumotra. Teraz niektórzy gospodarze wyciągają je na paradę. W niejednym gospodarstwie, zapomniane i zakurzone stoją cały rok gdzieś w stodole.<br>W zaprzęgach zasiedli świątecznie &lt;dialect&gt;wyzdajani&lt;/&gt; gazdowie. Czasem towarzyszyli im najmłodsi domownicy. Uwagę przykuwały przepiękne stroje i końskie ozdoby. Uprzęże błyszczały, dzwonki &lt;dialect&gt;zbyrkały&lt;/&gt;, powiewały kolorowe pompony. Jak zwykle podczas parady