że nie szukają<br>mieszkania, tylko chcą jechać do polskiego wojska.<br> Na wszystko przyjdzie czas - oznajmił ów urzędnik.<br>Tymczasem odpocznijcie sobie, zwiedzajcie miasto i bądźcie<br>dobrej myśli.<br> Na kwaterę odwiózł ich taksówką jeden z urzędników<br>i ulokował w dwuosobowym, przyzwoicie urządzonym pokoju.<br> Minęło prawie pięć dni, gdy wczesnym rankiem przybył na<br>kwaterę do Wojciucha i Kowalczyka nieznajomy cywil, który<br>przedstawił się jako Artur, pracownik konsulatu polskiego.<br> - Otóż przybyłem tu do panów w konkretnych sprawach.<br>A więc pan, panie Kowalszyk, będzie łaskaw zgłosić się dzisiaj<br>o godzinie jedenastej w konsulacie. Zdaje się, że ma pan już<br>załatwiony wyjazd. A z panem - zwrócił się