jak<br>bardzo ucieszył mnie Twój list. Masz dopiero sześć lat<br>i umiesz już pisać tak ładnie. Kiedy byłem w Twoim wieku<br>- mały barbarzyńca - nie znałem jeszcze liter. Pomyśl, jak<br>bardzo jestem spóźniony w kulturalnym rozwoju! Musisz<br>być dla mnie wyrozumiały. Nie krzyw się więc, jeśli w tym<br>liście znajdziesz zniekształcone łacińskie cytaty wyjęte<br>z dzieł Twych znakomitych rodaków. Cytowałem z pamięci. Książki,<br>które zbierałem z taką miłością, strawił ogień.<br>Myślę, że raczej ja zasłużyłem na ten los niż one. Została<br>tylko pamięć nie zawsze wierna. Słowem: skarby mieczowi<br>spustoszyli złodzieje i nawet pieśń cało nie uszła.<br> O ile Ty jesteś szczęśliwszy