da się zemdleć na zawołanie. Przebieranie w szpitalną, miejscami podartą piżamę, nerwowe szukanie żyły, polecenia wydawane przytłumionym głosem. Kroplówka, cewnik, basen. Jeden zastrzyk, drugi. Krew do analizy, ciśnienie, puls. EKG. I nagle, już po tym wszystkim - cisza. Otworzył oczy.<br>Pochylał się nad nim Robert Jaworski, za rękę trzymała go wysoka, ładna pielęgniarka. Zauważył, że pod kitlem niewiele miała na sobie, uśmiechnął się - nie jest z nim tak źle.<br>- No, stary, co to za numery? Jak się czujesz?<br>Zastanowił się. Ból za mostkiem powoli ustępował, czuł się spokojnie i bezpiecznie.<br>- Chyba dobrze. W każdym razie lepiej. Tylko mi głupio.<br>Jaworski poprawił elektrodę