Zjednoczone od 1958 r.). A.E. Benfield w 1951 r., a za nim G. Robin (1955) przeprowadzili teoretyczne badania termiki lodowca w warunkach corocznej akumulacji, dając początek studiom modelowym termiki wielkich pokryw lodowych &#150; lądolodów.<br> III Międzynarodowy Rok Geofizyczny (1957 - 1958), realizujący istotne programy glacjologiczne, przyniósł nowe dane na temat lądolodów Antarktydy i Grenlandii. Dało to właściwy początek badaniom wielkich mas lodowych oraz ich interakcji ze środowiskiem (Robin, Swithinbank, 1987). Duża liczba nowych informacji stymulowała rozwój studiów teoretycznych i eksperymen talnych. Wraz z rozwojem technik badawczych (np. obrazy satelitarne, radioechosondaż miąższości lodu) w latach sześćdziesiątych glacjologia weszła w aktualny okres swych