dopiero potem krzyczała, nie rozumiejąc gdzie jest. I spacery po tym jeziorze, w białym baciku z żaglami. To wyławiał Tomasz ze zdarzeń i nazwisk mniej go obchodzących.<br>Babce też zawdzięczał powiastki o &lt;orig&gt;facesjach&lt;/&gt; sławnego na całą Litwę żarłoka i oryginała, Bitowta. Kiedy nastawało lato, Bitowt kazał oporządzać drewnianą brykę i ładować na jej tył &lt;orig&gt;poszor&lt;/&gt; dla koni; zasiadał w &lt;orig&gt;pudermantlu&lt;/&gt; za furmanem i ruszał w podróż, która trwała kilka miesięcy, bo rzemiennym dyszlem zajeżdżał do wszystkich majątków po drodze, gdzie go podejmowano jak króla, także dlatego, że strach budził jego złośliwy język, żeby później nie obszczekał. Na &lt;page nr=69&gt; tym swoim wozie palił