z nią działo. Ciągle wytykał jej tę dzielącą ich różnicę wieku. A Hanka wcale nie była od Eweliny starsza, no, może kilka lat. Podeszła do lustra i spojrzała na swoją twarz. Z niemiłym uczuciem stwierdziła, że zarzucając Hance stary wygląd, nie pomyślała o sobie. Ona też już nie wyglądała młodo, łagier zrobił swoje. Miała zmęczoną twarz, wokół oczu porobiły się jej zmarszczki. A na skroniach odnalazła kilka siwych włosów. Ale skończyła już przecież trzydzieści sześć lat... Młodość przeminęła i nie przyniosła jej niczego dobrego, tylko cierpienie, rozczarowania. To samo było z miłością. Nie zaznała w niej Ewelina szczęścia, a te jego