wstręt. Już sam jego wygląd. Te złe, ostre oczka, co strzelały ze wszystkich ścian, nie było gdzie się przed nimi schować. Uciekałam ze szkoły z chłopcami na wagary. <br><br>Nie znałam niedostatków, o represjach też nie wiedziałam. Nie wiedziałam, że brata mojej babki zastrzelili w 1938. Mąż jej siostry wrócił z łagru, a ja nie wiedziałam, że siedział. Przed dziećmi takie rzeczy ukrywano. Wujek wyjechał, daleko, nie wiemy, kiedy wróci.<br><br>Kiedy kończyłam dziesięciolatkę, zmieniono mi nazwisko na Szczors. Babce bardzo się to spodobało. Chciałam iść na biologię, ale w Moskwie robiono Żydom trudności na uniwersytecie - Szczors czy nie Szczors. Babka pojechała ze