reżyserów. Co panią fascynuje w aktorstwie? Kreowanie postaci, rozpoznawanie w nich siebie?<br><br>To dwie strony tego samego medalu. Każda z granych przeze mnie osób jest do pewnego stopnia mną. Ma moją twarz, moje ciało. A reszta... Aktorstwo ma w sobie coś infantylnego. Polega na ciągłym przebieraniu się, przypomina zabawę z laleczkami. W młodości nigdy nie myślałam, że zostanę aktorką. Byłam chorobliwie nieśmiała. W przeciwieństwie do moich sióstr nie chciałam chodzić na bale kostiumowe z okazji końca roku, nie znosiłam tego. W domu nie znajdzie pan żadnego mojego zdjęcia w stroju z epoki. Strach i trema były nie do pokonania. Teraz też