wypruwamy prawdę z trzewi ostrym nożem.<br>- A co pan wystawia, jeśli wolno spytać? - odezwał się Rauch i zatoczył ręką koło, w którym zamknął ludzi Maksa Fiffa, wałęsających się z halabardami. - Prawda! Harmonia! Z tego wychodzi szmira, jeśli się nie ma ucha.<br>- Zabrać ten fotel - uciął Maks Fiff, szturchając tragarzy okuciem laski. - Żebym was tutaj więcej nie widział. Odmaszerować.<br>Halabardnicy śpiewali ochryple i fałszywie. Od strony Fabrycznej nadciągały sztandary z emblematami zakładów Slotzkiego, wpisanymi w koło nurzające się w krwistej czerwieni. Pośród szarych murów czerwień świeciła jak żar w popiele. Wiatr roznosił echa chóralnych pieśni, kiedy ich fala już się rozbiła o