Przyznaję, że owa prymitywna, otępiała wielkość obu tych stanów - rzekomego tragizmu i rzekomego szczęścia - wyzbytych wszelkich cech poczciwej dialektyki bawi mnie najszczerzej.<br>Tak też pozwalam sobie w naiwnym skrócie opisać cechy c horoby przypisanej pacjentowi Twardowskiemu.<br>Sądzę, że łatwiej teraz można docenić niepokój Frankera związany z dniem dziewiątego stycznia.<br>Jeszcze łatwiej pojąć, z jakim zadaniem musi się uporać Ada.<br>Nie dziś, nie jutro, ale przecież musi przestrzec Małgorzatę - że dziewiątego stycznia nie dokonał się ozdrowieńczy cud.<br>Tego dnia choroba pokazała nagle swoją drugą twarz, równie kłamliwą jak pierwsza!<br>Franker wrócił już wraz z Adą do tamtej szczęśliwej pary.<br>Oboje - Franker i