chyba wierzyć będę,<br>Że to widelcem zadziobał się Katon.<br><br><br>V<br><br>&lt;tit&gt;POWOŁANIE MIECZY&lt;/&gt;<br>Męstwo! Przenigdy nie poleruj zbroi.<br>Chcesz ładzić szyszak? Czesz piękne kobiety<br>Lub wodospady. Dla twojej podniety<br>Dość oślej szczęki. Na niej męstwo stoi.<br><br>Na obu nogach. Ci są wierni twoi.<br>Gdy z nóg cię zwalą, to jakby z lawety<br>Działo zgruchotać. Masz tyle, niestety,<br>Ile cię cyrkiel bagnetu okroi.<br><br>A masz coś więcej - wciąż rosnącą wzgardę,<br>Dla tamtych świeceń w koronach i mieczach,<br>Które przed dziełem maszczono perfumą...<br><br>Krzyknij! Niech z ciemnych wykrotów wyfruną,<br>Niech się przeglądną w pospolitych rzeczach.<br>Miecze - cieknące, gdy ciała są twarde.<br><br><br>VI<br><br>&lt;tit&gt;GOŚĆ&lt;/&gt;<br>Cóż