A słyszysz: księżyc dźwiękiem odpowiada.<br><br>Godziny przy piórze - one leczą rany,<br>One też wstrzymują od ran zadawania.<br>Patrz: podniosłeś usta, by &lt;orig&gt;odpluć&lt;/&gt; obelgę,<br>A stoisz - niby dziecko -<br>Z &lt;orig&gt;usty&lt;/&gt; zdumionymi.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;POPATRZ, PRZYBYŁEM&lt;/&gt;<br>Popatrz: przybyłem, abym był tu z tobą,<br>W tej właśnie chwili spośród tylu wieków -<br>Za mną cmentarzy zostawiłem legion,<br>Wybrałem wspólny: przed tobą, przede mną.<br><br>Pomyśl: ja jeden mam ci to powiedzieć,<br>Co dla nas wspólne, a całe z przypadku,<br>I tak lękliwe w tych słów naczyniu,<br>Bym łez nie przyniósł, a wstydu nie wyniósł...&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;FRASZKA&lt;/&gt;<br>Czy potrafię cię piękną - ja, co tak nie umiem<br>Kochać własnej miłości, jak