Do operacji (pierwszy raz wymieniam w myśli to słowo) będą mogli przystąpić za kilka dni.<br> - Ja panią bardzo przepraszam - mówi Monika.<br> - Za co?<br> - Za tą dzisiejszą rozmowę przed południem.<br> Uśmiecham się do niej z wysiłkiem.<br> - Dobra z ciebie dziewczyna, Moniko - mówię.<br> Nie odpowiada.<br> Przystępuje do przygotowania stałej porcji zastrzyków i lekarstw.<br> Robi je łagodnie, z troską i jakby trochę z bojaźnią.<br> Za kilkanaście minut siostra Monika bez słowa wychodzi.<br> Znowu zostaję sama, ze świadomością, że mam jeszcze kilka dni, aby uporządkować to wszystko.<br> Przeszło dwie godziny mozolę się z notatkami.<br> Wreszcie, jak co dzień dotąd, dopiero wyczerpanie i osłabienie, szum w