nie żałuję, przeciwnie, bardzo ci dziękuję"&lt;/&gt; ... Hubercie za wszystko co przeżyłem, za wspomnienia i wzruszenia, za emocje i czarujący krzyk dzikich gęsi, dźwięczący w uszach jeszcze długo po polowaniu.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Zające w Małopolsce - 14.12.2001r.&lt;/&gt;<br>Był piękny, pogodny dzień, był z rana prószący śnieżek, a potem, gdy się wypogodziło, było lekko mroźne ciepełko podsycane słoneczkiem. Poza wymarzoną pogodą była doskonała organizacja, dobrze chodząca nagonka, ognisko i ciepły poczęstunek (gdzie między kęsami kiełbasy czasem trafiała się fasola i odrobina frakcji płynnej), a przede wszystkim był kapitalny stan zajęcy, stan jakiego nie widywałem nawet w dawnych dobrych czasach zajęczego urodzaju. I było polowanie