paproci, jak się zdawało, nie dostrzeżono.<br> - Co to za jedni? - syknęła Ciri, wygrzebując się spod Hotsporna i wytrząsając z włosów rozgniecione surojadki. - Ludzie prefekta? Varnhagenowie?<br> - Zwykli bandyci... - Hotsporn wypluł liście. - Grasanci...<br> - Zaproponuj im amnestię - zgrzytnęła piaskiem w zębach. - Obiecaj im... <br>- Bądź cicho. Usłyszą.<br> - Hoooo! Hooooo! Tuutaaaaaj! - dobiegało z góry. - Z lewa zachooooodź! Z lewaaaaa! <br> - Hotsporn?<br> - Co?<br>- Masz krew na plecach.<br> - Wiem - odrzekł zimno, wyciągając zza pazuchy zwitek płótna i odwracając się do niej bokiem. - Wepchnij mi to pod koszulę. Na wysokość lewej łopatki...<br> - Gdzie dostałeś? Nie widzę bełtu... <br>- To był arbalet... Żelazny siekaniec, najprawdopodobniej ucięty hufnal. Zostaw, nie dotykaj. To jest