dodania sobie odwagi.<br> - Dobrze jechać, tylko wolniej - potwierdził krajowiec.<br> Powściągnął pony cuglami. Jechali noga za nogą. Tomkowi czas zaczął<br>się dłużyć niezmiernie. Coraz częściej spoglądał na wschód, czy też<br>przypadkiem nie ujrzy nadciągającej drugiej grupy jeźdźców. Nie było<br>ich jednak widać.<br> "A to wpadłem - pomyślał. - Zostałem dowódcą grupy krajowców i licho<br>chyba wie, co mam dalej z nimi robić. Na pewno ojciec ani pan Smuga nie<br>postąpiliby ze mną w ten sposób! A jeśli ci Australijczycy są zdrajcami<br>i uprowadzą mnie w step?"<br> W tej chwili brunatna ręka chwyciła pony za uzdę i osadziła go w<br>miejscu. Tomek szybko zamknął oczy