Pieniądze przeznaczał na własne potrzeby. Część nowych kredytów szła na spłatę starych długów. Po ośmiu miesiącach działalności, kiedy był winien bankom 75,5 mld zaświadczał, że zadłużenie jest dziewięciokrotnie niższe i występował o kolejne miliardy. To banki gimnastykowały się, żeby na koniec miesiąca mieć porządek w papierach. Sobie wiadomymi sposobami likwidowały i ukrywały przed kontrolą bankową debet, manipulowały rachunkami bieżącymi. Migoń zapewniał, że natychmiast spłaci długi, gdy uzyska pożyczkę w Banku Luksemburg. Migonia aresztowano w październiku 1993 r. Ostatnio był zameldowany na pobyt stały u kolegi w Olsztynie, w jednym z klasztorów. W tarnowskim areszcie głodował, dwukrotnie usiłował targnąć się na