wręcz szkodliwe. Nikt jej nie wierzy, ani dyrektorka i wychowawcy, ani młodzież, nawet ta z organizacji. Niesprawiedliwość. Koledzy są najbardziej okrutni, osądzili ją publicznie. Kazali się kajać. Nie ma z czego. Pytano, czemu zamiast czytać, nie odniosła ulotki do dyrekcji. Posądzano, że sama ją przyniosła. Odgrywa aktywistkę, jest działaczką w lisiej skórze.<br> - Nie można liczyć na przyjaźń ludzi. Moje słowo nic dla nich nie znaczy. Jeżeli nie wierzy się innym, to co, to co, mamo! Tatusiu, czy wśród dorosłych też tak jest? Gdy ktoś się potknie, albo tylko się wydaje, że potknie, to zaraz huzia? Ja nie wiem, skąd się to