o temperaturze, zasoleniu i ruchu wód pod nimi. Ze względu na stopniowe oddawanie ciepła przez wody migrujące pod dnem zimnego lodowca szelfowego (od otwartego morza w stronę lądu), istnieje granica możliwości spełniania wspomnianych warunków. I.A. Zotikow (1982) określił szerokość brzeżnej strefy na ok. 150 km (dalej od krawędzi bariery lodowej następuje przymarzanie wody do dna lodowca, czyli akumulacja). Intensywność topnienia zmienia się w niej od ok. 50 - 60 cm/rok do zera, zatem jako średnią wartość można przyjąć 30 cm/rok. Na tej podstawie Zotikow oszacował ubytek masy w wyniku topnienia dennego lodowców szelfowych Antarktydy (stanowią one 49% długości linii