Precyzyjne pomiary aerofotogrametryczne są możliwe tylko w przypadku mniejszych lodowców pływających (Fujii, 1981). F. Loewe (1960) na podstawie prędkości ruchu lądolodu, lodowców szelfowych i pływających jęzorów lodowych ocenia wielkość cielenia w granicach 500 - 950 km/rok. N. Reeh (1978) podaje wielkość 1000 km/rok. Nowsze prace wykorzystują satelitarne obserwacje gór lodowych, co, przy określonej długości ich istnienia (ok. 8 lat), pozwala obliczyć objętość lodu traconego co roku na ok. 2300 km (Orheim, 1985). Niezależnie od metody oceny wielkości ablacji przez cielenie, stanowi ona ponad 90% utraty masy w przypadku Antarktydy.<br>Lądolód grenlandzki traci lód w wyniku cielenia szybkich lodowców wyprowadzających, np