dostaniecie, tylko części, tylko fragmenty! - Północny wbił palce jeszcze mocniej. - Patrz, patrz! Od tego wszystko bierze początek... Musicie sobie przypomnieć, wyuczyć, odnaleźć. Czas nieważny, miejsce! Jak z twoimi niebami. Miejsce, podziemia Belowskiego! - ekscytował się Północny, wpychając brutalnie głowę Zygmunta w szczelinę muru.<br>Przed ekranem niemowlęta wyciągały główki do powiększonych piersi, łon, krągłych pośladków, policzków, łydek i brzuchów. Obraz za obrazem, ciało za ciałem, kawałek za kawałkiem. Przewracały się na plecki i brzuszki, wspierały na rączkach i pac na podłogę. I płacz, odruch bezbronny. Byle dostać się do tych części matek, zbawiennych ciał... Zachłannie! Główka do piersi kojącej! Buzia do życiodajnego sutka