cukierni zdjęto zasłony, słońce wpadając przez okna prześwietlało ławice niebieskawych dymów papierosowych. Wentylatory nie szumiały, więc gwar głosów rozpadał się wyraźnie na angielski i hindi. Ciche śmiechy kobiet, brzęk łyżeczek i klaśnięcie w dłonie, które miało przywołać kelnera, zwracały uwagę sąsiednich stolików. Plisowane misternie turbany Sikhów tkwiły gęsto w zacisznych lożach, błyskały tłustą czernią ciasno pozwijane brody. Niełatwo było o miejsce.<br>Terey rozglądał się bezradnie.<br>- Wezmę na waflu, do ręki - ratował sytuację Mihaly.<br>Ruszyli w stronę bufetu spowitego w obłok pary syczącego zjadliwie ekspresu.<br>Istvanowi zdawało się, że w ciasnym przejściu o coś zaczepił, ale zaraz poczuł, że przytrzymała go ręka