chirurgiem. Milczała jak i przedtem, i to milczenie działało na niego bardziej podniecająco niż wszystkie znane mu perwersyjne pieszczoty. Zresztą chirurg miał wrażenie, że coś mówiła, ale to było jeszcze w obecności męża. Wypowiedziała coś bardzo głupiego, coś, co nie miało żadnego sensu, jeden z beznadziejnie banalnych paradoksów, w których lubowała się i poza które nie sięgała. Powiedziała coś w rodzaju: - Najmniejszy procent męskości posiada stuprocentowy mężczyzna - albo: - Kobieta oddaje się tylko temu, którego nie kocha. - Było to bardzo przykre i chirurg ze wstydem spojrzał na Widmara, który widocznie przeżywał ten sam wstyd. Widmarowi i chirurgowi zrobiło się nijako, obaj nawet