wymyślono jeszcze żadnego lekarstwa".<br><br>Odwołanie się do tajemnej i nie zdefiniowanej woli życia jako immanentnej cechy psychiki człowieka wiele nie wyjaśnia. Nie tłumaczy np. podwyższonej skłonności do autoagresji wśród wojskowych, więźniów i bezrobotnych (o czym będzie mowa). Trudno przypuszczać, nawet przyjmując istnienie owej woli życia, aby częściej brakowało jej młodym ludziom powołanym do służby zasadniczej niż ich rówieśnikom zwolnionym od tego obowiązku. Czyżby bezrobocie również częściej dotykało osób pozbawionych woli życia? Tymczasem właśnie bezrobotni należą do grup ludzi najczęściej umierających śmiercią samobójczą. Teza o nie zidentyfikowanej woli życia jest chyba klasycznym przykładem wyjaśniania ignotum per ignotum.<br><br>Trudno się przeto nie zgodzić