jeszcze w załogach i że stare &lt;hi rend="italic"&gt;strzechy&lt;/&gt; spośród szarej braci górniczej mogą ją wykorzystać do przywrócenia nie odświętnego - barbórkowego, lecz codziennego poczucia zadowolenia z faktu, że jest się górnikiem. A nieświadomych tych odczuć młodych - szybko ta zaraza ogarnie, jeśli się stworzy ku temu właściwe przesłanki, gdyż nie ma przecież większej ludzkiej potrzeby psychicznej, niźli radości z własnej codziennej pracy i z poczucia wspólnie wykonanej uczciwej roboty.<br> Przez wiele lat kierowali mną ludzie o niskim poziomie wykształcenia szkolnego, lecz bogaci doświadczeniem zawodowym i posiadający poczucie silnej więzi z podległą im załogą. Organizację działań zespołów ludzkich w bezpośrednim wydobyciu prowadzili po mistrzowsku. Niechże