łapach w niemym zdziwieniu. Wilmowski<br>wystrzałem w górę dał hasło do rozpoczęcia polowania. Od strony buszu<br>rozległ się donośny krzyk. To druga grupa jeźdźców ruszyła w kierunku<br>kangurów, które w tej chwili zaczęły panicznie uciekać. Biegły ociężale<br>po nocnej, obfitej uczcie, podczas gdy wypoczęte konie mknęły jak<br>strzały wypuszczone z łuku.<br> Łowcy szybko zbliżyli się do kangurów, osaczając je półkolem.<br>Wilmowski, Smuga oraz pracownicy przysłani przez Hagenbecka umieli się<br>posługiwać lassem, toteż trzymali w rękach przygotowane do rzutu<br>arkany. Smuga wysforował się na czoło pościgu. Szybko zbliżył się na<br>kilkanaście metrów do jednego z kangurów. Podniósł do góry prawą rękę z