gdy już wyzna i opowie wszystko o sobie, zaczyna wyznawać o innych... Czasami aż krępujące bywa przysłuchiwanie się takim zeznaniom... Dowiadywanie się kto, z kim, kiedy, jak... A nieraz idzie o duchownych. O zakonnice. O żony, uchodzące za wierne. O panny na wydaniu, uchodzące za cnotliwe. Na Boga, każdy, myślę, ma takie sekrety. Musi być strasznie upokarzające, gdy ból zmusi do wyznawania ich. Takiemu bratu Arnulfowi. W obecności oprawców. Co, Reinmarze? Nie masz ty takich sekretów?<br>- Nie traktuj mnie w taki sposób, Grzegorzu - Reynevan zaciął zęby. - Wszystko zrozumiałem.<br>- Bardzom rad. Naprawdę.<br>Torturowany zaryczał.<br>- Kogóż-to - złość pomogła Reynevanowi przełamać lęk - tam