upodobania są jednak już inne, mniej "wytworne" i nie takie intelektualne. Ja wolę ekspresjonistów. Lubię rzeczy otwarte - jakby mniej skończone. Ale dla osoby, która się sztuki graficznej uczyła, szkoła sprawności, profesjonalizmu czy odpowiedzialności za dzieło była niezwykle cenna. Dobry przykład wysokiej poprzeczki. Widziałam wiele grafiki spoza Krakowa, która już nie ma tej klasy, tej mocnej tradycji. Czy daleko odeszliśmy - my, młodzi - od naszych nauczycieli reprezentujących "grafikę krakowską"? Nasze upodobanie do figuracji wyrosło na gruncie dokonań tamtego pokolenia. Zastanawiam się, czy nie podjęliśmy przypadkiem innej wersji tej samej sprawy. Trudno uwolnić się od tradycji. A może wcale nie trzeba.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Kariera akademicka przed