cykanie stoperów, zdyszane głosy<br>sprawozdawców, nieprzytomne oczy kibiców. Szał i opętanie.<br><br>Sportowiec w ciągu kilkudziesięciu sekund zdobywa sobie powszechny<br>rozgłos i uznanie najwybredniejszych czynników. Wystarczy tylko przeskoczyć<br>albo podskoczyć, przebiec albo machnąć ręką, żeby stać się bożyszczem<br>tłumów.<br><br>Pisarz przy czterdziestym tomie ledwie zostaje zauważony. Może<br>podskakiwać przez długie lata, machać rękami i nogami, wysuszać mózg, a<br>zarobi sobie najwyżej na lampkę wina w dniu jubileuszu.<br><br>Nie pozostaje więc nic innego jak pójść z prądem, innymi słowy usportowić<br>sztukę, stworzyć podobne emocje, elektryzować tłumy za pomocą analogicznych<br>sposobów i chwytów.<br><br>Trzeba wprowadzić do literatury i sztuki czynnik współzawodnictwa typu<br>sportowego.<br><br>A