dlatego ci, którzy po jej obejrzeniu zwiedzać będą mniej lub bardziej tradycyjne wystawy zegarów odczują zapewne pewien niedosyt. Zważywszy zaś pożyteczność tych "zegarowych" wystaw, warto je wykorzystać jako środek prowokujący pogłębienie refleksji o czasie. Wystarczyłoby np. umieścić nad wejściem krótki fragment książki, liczącej około 250 lat. Oto on:<br> "Gdy nam machinę tę przytknął do uszu, tak wielki huk nieustannie czynił jak młyn wodny. Wnieśliśmy, że jest to albo jakieś nieznajome zwierzę, albo też bóstwo, które on czci i bardziej się skłaniamy do tego drugiego mniemania, ponieważ nas zapewniał, że rzadko czynił co bez porady tej machiny, Nazwał ją swą wyrocznią i