też koncepcja scenografii i choreografii. Po tekturowej makiecie wędrują maleńkie figury postaci i miniaturowe dekoracje. Każda sekwencja ruchów zostaje zapisana z dokładnością do układu dłoni. Śpiewacy na prawdziwej scenie staną dopiero na kilka tygodni przed premierą. <br>Staną? Treliński i tu wywrócił operę do góry nogami. Koniec z ariami śpiewanymi w majestatycznych pozach. - Mariusz zaproponował, bym w chwili zenitu śpiewała, cofając się - wspomina Irena Kłosińska, Roksana w "Królu Rogerze". - A mnie niosło do przodu. Pokonanie tego było bardzo trudne. Pamiętam dokładnie ten moment. Rozpoznałam, że to jest niebanalne. Że to również pokazuje silne uczucia. Powstaje sugestia bólu, rozpaczy, jakby sygnał, że coś