po<br>polsku wydano jako Boże igrzysko, ale myślę, że można ów tytuł<br>przetłumaczyć również mniej wzniośle jako "Boisko Pana Boga". Podejmuję<br>Daviesową terminologię, bo unika ona mesjanistycznego patosu, a zarazem<br>pozwala dostrzec, że Polska jest dziwnym "boiskiem Pana Boga", gdzie od<br>paru stuleci, poprzez zawikłania historii, pośród ludzkiej wielkości i<br>małości, rozgrywają się rzeczy przekraczające swym znaczeniem<br>terytorium krainy wtłoczonej między Niemcy oraz Rosję. Sądzę też, że<br>mecz na tym boisku nie skończył się wraz z rozbrojeniem marksizmu, ale<br>Pan Bóg nadal rozgrywa w naszym kraju swoją futbolową partię.<br> Podobno Kościół w Polsce dzieli się na integrystyczny ciemnogród oraz<br>posoborowych progresistów