boi, nie będzie ze mną kłopotu - uspokajała strażnika. Chłonęła niebo poszarzałe gwałtownie, z atramentowymi naciekami, nieprawdziwe. Różowo-żółte migotanie rozjarzało chmury pulsującym światłem, błyskawice zapowiadały suszę, siarkową pogodę.<br>Próbowała grzebieniem wygładzić włosy zdmuchnięte na czoło, ale nasycone elektrycznością unosiły się sypiąc iskrami.<br>- A jak piorun uderzy - przestraszyła się nagle. - Nie mam ochoty ginąć z ręki bogów. Już wyrosłam z lat, kiedy się bez lęku myśli o śmierci.<br>Zamilkła, po chwili powiedziała z nienaturalnym spokojem:<br>- Kiedyś chciałam się zabić.<br>Zajrzała mu w twarz.<br>- Byłam wtedy bardzo młoda i bardzo głupia.<br>Milczał, miał na wargach jałowy smak pustyni.<br>Wokół nich rósł szum i łopot