odkrytego przestępstwa, lecz postanowił osobiście ukarać "okrutnego" kolegę. Działał przypuszczalnie w myśl przyjacielskiej solidarności. Zakotłowało się na szkolnym podwórku. Obaj chłopcy znaleźli obrońców. Kułaki i pięści poszły w ruch. Wtedy w pobliżu oficyny zjawił się Mielczarek. Wracał właśnie na obiad i miał na ramieniu opaskę milicjanta. Spostrzegłszy, że syn otrzymuje manto, a na plecach siedzi mu Antek Gwieździk i grzmoci paskiem, skoczył ku "dyżurnemu". Antek wrzasnął i potoczył się po mocnym ciosie w głowę. Gwieździk, który akurat poił konie przy studni, usłyszał krzyk syna. Przybiegł na pomoc, a za nim fornale. Teraz walczyli dorośli, część trzymała stronę Gwieździka, część Mielczarka. Grupa