czasach Heraklita, rozróżnienie pomiędzy schematem (organizacją tego, co stałe) a rytmem (organizacją tego, co ruchome). Zdaniem Meschonnica Benveniste stworzył tym samym podstawy nowej definicji rytmu, której jednak nigdy nie sformułował, zaś podejmując krytykę etymologii rytmu, zdestabilizował również samą teorię znaku. Ten krótki artykuł Benveniste'a, mający w całej jego pracy charakter marginalny, nie tylko zmienił kształt pojęcia, ale przyczynił się również do tego, że "rytm" wyszedł poza skostniałą definicję utrzymującą go w znaku i prymacie języka. To Benveniste sprawił, że rytm mógł być wprowadzony do wypowiedzi.<br>Krytyka rytmu. Antropologia historyczna mowy Henri Meschonnica zawdzięcza wiele zarówno analizie Benveniste'a, jak i pracom de