Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Literatura Ludowa
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1957
dawnych wyraźnie zarysowanych regionów folklorystycznych, jak krośnieński, rzeszowski, lasowiacki. Regiony te chlubią się swymi własnymi tańcami, pieśniami obrzędami, które mimo postępującego gwałtownie uprzemysłowienia, są nadal znane i kultywowane przez wiele amatorskich zespołów śpiewaczych i tanecznych.
Brak jest jednak odpowiedniej literatury, brak współczesnych opracowań muzycznego folkloru Rzeszowszczyzny. Zagadnienia te traktują raczej marginesowo wyczerpane od dawna i znajdujące się jedynie w bibliotekach naukowych prace A. Saloniego i O. Kolberga.
Rzeszowscy zbieracze i miłośnicy folkloru, jak mgr W. Długosz czy dyr. Szkoły Muzycznej - T. Czapla posiadają pokaźne zbiory regionalnych pieśni ludowych. Zbiory te jednak znajdują się w rękopisach, w związku z czym dostępne są
dawnych wyraźnie zarysowanych regionów folklorystycznych, jak krośnieński, rzeszowski, lasowiacki. Regiony te chlubią się swymi własnymi tańcami, pieśniami obrzędami, które mimo postępującego gwałtownie uprzemysłowienia, są nadal znane i kultywowane przez wiele amatorskich zespołów śpiewaczych i tanecznych.<br>Brak jest jednak odpowiedniej literatury, brak współczesnych opracowań muzycznego folkloru Rzeszowszczyzny. Zagadnienia te traktują raczej marginesowo wyczerpane od dawna i znajdujące się jedynie w bibliotekach naukowych prace A. Saloniego i O. Kolberga.<br>Rzeszowscy zbieracze i miłośnicy folkloru, jak mgr W. Długosz czy dyr. Szkoły Muzycznej - T. Czapla posiadają pokaźne zbiory regionalnych pieśni ludowych. Zbiory te jednak znajdują się w rękopisach, w związku z czym dostępne są
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego