zdecydował się poszukać <br>wody w zatopionej kuchni. Paweł i Łukasz pozostali przy rannym, myśląc z niepokojem <br>o czołgającym się po rozbujanym pokładzie towarzyszu. W głębi, w mroku krzyczał <br>Juliusz:<br> - Pawle! Pawle! Gdzie jesteś?<br><br> - Czego on chce od ciebie? - zapytał szeptem Łukasz. <br> - Abym był ciągle przy nim... Biedny człowiek...<br> Znowu potworna masa wody stoczyła się na pokład, a cały okręt z ciężkim stęknięciem <br>zanurzył się po burty. Przez luk trysnęło do środka. Zrobiło się zupełnie ciemno. <br>Pokład jęczał miażdżony ciężarem wody. Zdawało się, że już nie wypłyną. Ludzie <br>rozwrzeszczeli się pełnymi trwogi głosami. Miotali się rozpaczliwie jak ziarnka <br>bobu potrząsane w garnku