na wojnę. Młodego Omara wysłał zaś do sąsiedniego Pakistanu, gdzie jeden z jego znajomych kierował meczetem i przyświątynną medresą. Była to jedyna zagraniczna podróż przyszłego emira i jedyna jego edukacja.<br>Wrócił do kraju już jako mułła. Osiadł w wiosce Singesar, gdzie - jak niegdyś wuj - zarabiał na życie, przewodnicząc modłom w meczecie. Także wzorem wuja otworzył przy meczecie szkołę, w której uczył wioskowych chłopaków. Za przykładem wuja stworzył też własny partyzancki oddział, na którego czele walczył z Rosjanami. Aż do czasu fatalnej kontuzji.<br>Dziś nikt go tu już nie pamięta, a może tylko nie chce sobie przypomnieć, nikt go nie zna, nikt