itd.) i - najważniejsze - wzrosły oczekiwania pacjentów. Dlatego o polityce lekowej decyduje farmakoekonomika, nie zaś proste wyciąganie pieniędzy z kieszeni chorych. W farmakoekonomice najważniejszą cechą leku jest - w zestawieniu z innymi - nie jego lepsza skuteczność bądź większe bezpieczeństwo, ale większa wartość uzyskana za poniesione nakłady. Polityka powinna zmierzać ku temu, by medykament zyskiwał jak największą wartość za najniższą cenę. Oznacza to, że raz droższy, a innym razem tańszy lek może być bardziej opłacalny. Zasada "wartość za pieniądze" obowiązuje w krajach, które liczą się zarówno z pieniędzmi, jak i pacjentami. I to ona przyświeca wszystkim refundacjom w połączeniu z odrobiną chłopskiego rozumu, aby