utrzymujący chaos w pozorach ryzów, podkreślający harmonię, najczęściej grający figury bluesowe. Reszta dźwięków służy sfiksowanej anarchii. W utworach słyszymy metalowe sztaby, egzotyczne instrumenty perkusyjne, waltornię basową, puzon, gitarę, wreszcie marimby brzmiące chwilami jak gamelan - ludowa orkiestra indonezyjska. W Shore Le ave Waits wzbogacił brzmienie skrzypieniem krzesła i ryżem sypanym na membranę bębna. W tym samym utworze tradycyjna dla rocka gitara elektryczna oraz banjo grają w poprzek tonacji, epatując gryzącym mieszczańskie<br>ucho dysonansem. Podobne zgrzyty stosuje Waits w większości kompozycji, wszystkich własnego autorstwa.<br>Krytycy pisali o jarmarcznym brzmieniu, jednak chyba trafniej byłoby określić tę muzykę jako "biuro dźwięków znalezionych". Orkiestry jarmarczne naśladowali