zanim zdążył krzyknąć, już leżał z wierzchowcem na ziemi, a obok w prochu i pyle poniewierała się dumna flaga Polandy. Nad nim szczerzyła zęby uradowana, szczęśliwa Pacia. Wódz Górali chciał protestować, chciał wołać gniewnie, lecz opamiętał się jednak wobec widma wiecznej hańby.<br>Doliniarze też ponieśli stratę. Bracia Korsacy, już spieszeni, mężnym głosem zagrzewali współtowarzyszy do walki, która nie była łatwa mimo pierwszych szczęśliwych zwycięstw.<br>Żmogus, dosiadający wytrwałego Szczypę, siał zamieszanie i strach w szeregach żołnierzy Dolnych Młynów. Właśnie napatoczył mu się pod rękę rozzuchwalony trochę Kajaki. Polek odczuł naraz gwałtowny wstrząs, który porównać można było jedynie do trzęsienia ziemi. Kajaki fiknął